Vojtěch Jasný
Vojtěch Jasný (1925 – 2019) naceu no seo dunha familia de mestres. O seu pai morreu no campo de concentración de Auschwitz. Despois da guerra, Jasný comezou a estudar filosofía e lingua rusa na Universidade Carolina. En 1946, foi admitido na Escola de Cinema e Televisión da Academia de Artes Escénicas de Praga (FAMU), Departamento de Fotografía Cinematográfica, onde recibiu clases de Karel Plicka, impulsor dos estudos de cinema en Checoslovaquia e cofundador da FAMU. Terminou a escola en 1951 coa súa película de gradación Není stále zamraceno (Non sempre está nubrado, 1950). Durante os seus estudos, empezou a colaborar con Karel Kachyňa, que máis tarde se convertería no seu compañeiro de traballo na unidade de cinema do exército checoslovaco. Xuntos rodaron documentais sobre a construción do socialismo. O debut de Jasný na longametraxe foi unha adaptación da obra teatral de Pavel Kohout, Zářijové noci (Noites de setembro, 1956). As películas máis populares e exitosas de Jasný son o antolóxica Desexo (1958), o conto de fadas alegórico Un día, un gato (1963) (Premio Especial do Xurado, Mellor Película para Nenos, Premio CST no Festival de Cannes de 1963) e o poético fresco histórico A todos os meus bos paisanos (1968) (Premio Ex Aquo ao Mellor Director, Premio CST no Festival de Cannes de 1969, Premio da Crítica Cinematográfica Checoslovaca). En 1970, Jasný exiliouse por motivos políticos. Viviu brevemente en Iugoslavia, máis tarde trasladouse a Austria e en 1984 instalouse en Estados Unidos. En todos eles, así como en Croacia, Alemaña, Finlandia, Francia, Noruega, Israel e Canadá, Jasný traballou como guionista, director de cinema, televisión e teatro e pedagogo. En Estados Unidos deu clases na Universidade de Columbia (na Escola de Artes Visuais). Realizou numerosas películas de acción real e documentais, principalmente para televisión, a miúdo adaptacións de libros e obras de teatro. En 1976, Jasný converteuse en cofundador da sociedade anónima Filmstudio Salzburg, que cesou a súa actividade dous anos máis tarde debido a perdas financeiras. Tras a Revolución de Veludo de 1989, Jasný regresou frecuentemente á súa terra natal e, en 2011, reasentouse definitivamente na República Checa.
